حضرت علی علیه السلام در خطبه ۲۲۷ نهج البلاغه دارد مطلب مهم و اساسی را هنگام دعا به ما یاد می دهد که انسان باید طالب حقیقی و مسالت واقعی را هم از خود خدای تبارک و تعالی بخواهد، به این معنا که قلب را به دست صاحب اصلیش بدهیم تا او رشد و صلاح را به دل ما بیندازد و ما آن را طلب نماییم؛
استاد غفاری، کتاب فتح عشق، ص ۲۱
